Lítið barn í krubbu liggur

ballað inn í strá,

meðan mamman kýnir ennið eymt - 

sítt kall seg minnir á.

Hóast truplar umstøður,

fellir ei í fátt,

men hon Harran setir álit á,

og barnið fjálgar um.

 

Nú eru jól! Nú eru jól!

Størsta gávan, ið kann gevast, givin var.

Nú eru jól! Nú eru jól!

Størsta gávan givin tær og mær.

 

Vit av hesum kunnu læra

hví vit halda jól,

tí at veita øðrum umsorgan 

tað ókeypis jú er.

So tak við læru av Mariu

hesa jólatíð.

Øll vit kunnu - hóast umstøður -

hjá onkrum fjálga um.

 

Nú eru jól! Nú eru jól!

Størsta gávan, ið kann gevast, givin var.

Nú eru jól! Nú eru jól!

Størst gávan givin tær og mær.