Góðan murgun, ketta mín,

ikki sá eg kettling tín. - 

Kettlingurin liggur har

undir brík og spælir sær.

 

Góðan morgun, ketta mín,

hví ert tú so reyð um trýn? -

Eina rottu sá eg her,

tikin hon og etin er.

 

Hvørja nátt tá gangi eg,

mýs og rottur fangi eg.

Venji kettling mín, at hann

rottukattur verða kann.

 

Hans A. Djurhuus