Eg veit eitt fitt og vakurt hús,

har inni livdi lítil mús, -

og henda músin visti nógv

um áarløk og grønan hógv,

um torv í eyga og í krógv

 

Men kettan eigur annað bú,

og hon er klókari enn tú.

Fór lúrandi á myrku nátt

og lirkaði um duragátt.

Hin lítla músin fell í fátt

 

Her stendur tómt eitt lítið hús,

tí kettan drap ta lítlu mús.

So stillur áarløkur fer

og boð um hennar deyða ber.

Her endar søgan - úti er.

 

Orð: Hans Andrias Djurhuus

Lag: Petur Jákupsson