Dunnuungin Pætur Johannes Mikal
royndi at svølgja ein grindahval,
tí at hann var so svangur,
men hvalurin var ov langur

Hvalurin upp úr sjónum sprakk,
og Pætur Johannes Mikal hann hvakk
so illa at hann misti takið
og doyði í berum raki.
Gvagg, gvagg, gvagg…