Dukka mín hon er ein fitt prinsessa;

altíð er hon smílandi og blíð -

Kjólar eigur hon í hópatali;

vøkur er, hon hevur so fitt sníð.

 

Dukka mín hon er so fitt og vøkur;

altíð heon er tætt við mína lið.

Mammubørn vit spæla, kaka køkur;

aðar mammur, pápar spæla við.

 

Vinur mín hann eitur Jákup Hansen;

hann ein góður vinur hjá mær er.

6 ár er; hann manglar nakrar framtenn;

Jákup besti vinur er í verð.

 

Dukka mín hon dugir væl at láta;

hon sigur: "Góða mamma balla meg".

Tá ið lítla dukkan fer at gráta,

sigur Jákup: "Eg skal troysta teg".

 

Eg og Jákup vilja gifta okkum;

brúðargentur, -dreingir hava við.

Brúðarklødd og eg við langum lokkum;

ganga eg Jákup lið um lið.

 

Dukka okkar´ ynskir sær ein beiggja;

sum hon spæla kann við hvønn ein dag.

Spæla úti, trillast ella reiggja;

eydnurík og góð vit eru glað.