Sangir

Far og ger mær leiðið til - 449

449
Far og ger mær leiðið til,
nú at mínum deyða líður.
Stavin eg tí leggja vil
her, sum myrkrið um meg sígur,
leggja meg til hvíldar við,
fara hiðani í frið.
 
2. O, í heiminum er kalt,
ljósini sum skuggar liggja.
Hvussu hátt og sterkt er alt,
sum vit her á foldum byggja,
sum ein roykur burtur fer,
ongantíð at himli ber.
 
3. Fold, eg sigi tær farvæl,
lat meg nú í friði fara.
Tínar vónir eru spæl,
tínar gleðir sorgir bara.
Fáfongt royndist alt hjá tær,
klárur dagur bíðar mær.
 
4. Fari heim í faðirs garð,
hvíldina hann tá mær gevur,
tí eg veit, hann sjálvur mær
har ein bústað búgvið hevur.
Hoyr, so sáran suffi eg:
Harra Jesus, goym tú meg.
 
E.M. Arndt. 1819. C. Hauch.
Fr. Hammerich 1850. Týðarin ókendur.
Lag: Sl. 69.

Aftur
Send fyrispurning